مجموعه­ی نفوذی جبال بارز متشکل از چندین توده­ی‌ نفوذی گرانیتوئیدی بوده که در خاور و شمال­خاوری جیرفت و در جنوب استان کرمان قرار گرفته­اند. ترکیب سنگ­شناسی این مجموعه شامل فلدسپار قلیایی گرانیت، گرانیت، گرانودیوریت، کوارتزسینیت و کوارتزدیوریت است. اما سنگ نفوذی غالب در این منطقه، گرانودیوریت است. نسبت U-Th در سنگ­های گرانیتوئیدی یک وسیله­ی مناسب برای تعیین چگونگی سنگ­زایی است. بر این اساس، سنگ­های گرانیتوئیدی جبال بارز دارای خاستگاه ماگمایی هستند، زیرا نسبت U-Th در آنها کمتر از 5 است. این ویژگی به همراه بسته شدن ایزوتوپی زیرکن تا Ċ900، اجازه می­دهد تا اطلاعات به دست آمده از نسبت U-Pb را نماینده­ی سن مجموعه­ی گرانیتوئیدی جبال بارز فرض کرد. بر اساس سال­سنجی زیرکن به روش U-Pb، سن توده­ی گرانیتوئیدی جبال بارز 71_/0±48_/15 میلیون سال برآورد شده است. می­توان تصور کرد که در این گستره­ی زمانی، تفریق ماگمایی در منطقه­ی جبال بارز کامل شده و این توده­های نفوذی به صورت پی در پی و با فاصله­ی زمانی بسیار کم نفوذ کرده و در پوسته جایگیری کرده­اند. همچنین، برپایه­ی بررسی­ها مشخص شد که برخی از زیرکن­ها موروثی بوده و سن­های ناسازگاری نشان می­دهند. پس از بررسی­ها مشخص شد که این زیرکن­های موروثی، به پی­سنگ قدیمی ایران (پروتروزوئیک پیشین و میانی) وابسته بوده و در مشاهدات صحرایی روی زمین رخنمون ندارد.