توده­های گرانیتوئیدی جنوب دامغان، با روند شمال­شرقی- جنوب­غربی در نهشته­های آتشفشانی و آتشفشان­آواری ائوسن و نهشته­های کربناتی کرتاسه جایگیری کرده­اند. مطالعات اخیر معلوم کرده است که میزان Al هورنبلند در گرانیتوئید­های کالکوآلکالن به­طور خطی با فشار تبلور تغییر می­کند، لذا وسیله­ای را برای تعیین عمق جایگیری پلوتون فراهم می­نماید.  بر اساس نتایج حاصل از تجزیه ریزگمانه الکترونی، کانی­های آمفیبول موجود در این توده­ها بر اساس تقسیم­بندی لیک در قلمرو کلسیک واقع شده و از نوع اکتینولیت، اکتینولیت - هورنبلند و مگنزیوهورنبلند هستند. فشارِ جایگیری این توده­ها با استفاده از میزان Al هورنبلند در حدود 51_/0 تا  98_/0 کیلوبار ( در عمق تقریبی 8_/1 تا 5_/3 کیلومتری ) تغییر می­کند. دمای تعادل کانی­ها، با دماسنج­های مختلف محاسبه شد و از 613 تا 772 درجه سانتی­گراد تغییر می­کند.