بر اساس نتایج حاصل از گرما- فشارسنجی آمفیبول­های موجود در سنگ­های آتشفشانی و نیمه عمیق حاصل از آتشفشانی ژوراسیک فوقانی در بخش مرکزی زون سنندج - سیرجان، واقع در شمال شهرکرد به روش­های هاماراستروم، اشمیت، جانسون - رادرفورد و هالیستر، این کانی­ها در دما­هایی بین 635 تا 715 درجه سانتیگراد و فشارهای 52_/3 تا 5_/7 کیلوبار و معادل 20 تا 25 کیلومتر عمق تشکیل شده­اند. نتایج محاسبات به دست آمده در تعیین فشار حاکم بر تشکیل آمفیبول­ها از دقت متوسطی برخوردار بوده­اند. پائین بودن میزان Fe_t/(Fe_t + Mg) در آمفیبول­های یاد شده و به طور کلی پائین بودن نرخ افزایش پارامتر مورد نظر از ویژگی­های بارز مجموعه­های ماگمایی آهکی- قلیایی است. دما، فشار و عمق به دست آمده برای آمفیبول­های مورد بررسی که غالباً هستنگزیت تا منیزیو هستنگزیت­اند، با شرایط پایداری هورنبلند سبز سازگار بوده و موید شکل­گیری این گروه از آمفیبول­ها در یک زون فرورانش همراه با ماگماتیسم آهکی- قلیایی است، به طوری که عمق بیشینه­ی تشکیل آمفیبول­ها روی قطعه­ی فرورانده، 25 کیلومتر و با توجه به فاصله­ی مجموعه سنگ­های آتشفشانی و نیمه عمیق در بردارنده این کانی­ها تا گسل زاگرس که حدود 35 کیلومتر است، زاویه­ی فرورانش کمتر از 45 درجه ارزیابی می­شود. با توجه به مقادیر 5_/1<Al^iv در آمفیبول­های مورد بررسی، سنگ­های حامل این کانی­ها در قلمرو جزائر قوسی قرار می­گیرند. این مجموعه سنگ­های آذرین یکی از جزایر قوسی ژوراسیک مورد انتظار و گمنامی است که  در کمربند کوهزاد زاگرس حضور آن پیش بینی شده است