مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران

سنگ­های آتشفشانی بعد از ائوسن البرز در شمال‌شرق قزوین شامل گدازه‌هایی با ترکیب ریولیت، تراکی‌داسیت، تراکی‌آندزیت، آندزیت، تراکی‌بازالت و بازالت با بافت پرفیری، سنگ­های آذرآواری و برش­های آتشفشانی سرخ رنگند که همه­ی آن­ها روی توف­ها و آذرآواری­های ائوسن قرار گرفته‌اند. این سنگ­ها نسبت به MORB از عناصر LILE غنی و از عناصر HFSE تهی شده‌اند و ویژگی­های سنگ­های آهکی-قلیایی وابسته به قوس‌های آتشفشانی را نشان می‌دهند. بی هنجاری­های منفی عناصر Ti و Nb و غنی‌شدگی از عناصر گروه LILE دلیلی بر خاستگاه ماگمای به وجود آورنده­ی این سنگ­ها از ذوب بخشی با درجه­ی پائین یک گوشته­ی غنی شده در بالای یک زون فرورانش است. سنگ­های ریولیتی تا آندزیتی برخلاف سنگ­های بازالتی، بی­هنجاری منفی Ba دارند که این امر از ویژگی­های پوسته­ی فوقانی و شاخص محیط­های با پتاسیم بالا محسوب می‌شود و دلالت بر نقش ذوب‌بخشی پوسته­ی قاره‌ای فوقانی در شکل گیری این سنگ­ها دارد.