منطقهی پی جویی طلا- آنتیموان حسنآباد در شمال استان خراسان رضوی و 45 کیلومتری جنوب نیشابور واقع شده است. سنگهای آتشفشانی (ریولیت، ریوداسیت، تراکیآندزیت و آندزیت بازالت) و تودههای نفوذی نیمه عمیق (ائوسن- الیگوسن) شامل بیوتیت دیوریت پورفیری، بیوتیت هورنبلند دیوریت پورفیری، هورنبلند مونزونیت پورفیری، بیوتیت میکروگرانیت، گرانیت، میکروگرانودیوریت و گرانودیوریت در منطقه شناسایی شدند. زونهای دگرسانی که در سطح و در گمانهها شناسایی شدند عبارتند از: 1) زون آرژیلیک، 2) زون سرسیت- کوارتز و پیریت، 3) زون کربنات، 4) زون پروپیلیتیک و 5) زون سیلیسی. کانیزایی در سطح بیشتر به صورت رگهای و گاهی رگچهای، افشان و برشی دیده میشوند. هشت گمانهی پیجویی در این گستره حفاری شدند. شبه مقاطع IP/RS، در سه نیمرخ صفر، W150 ، W300 با استفاده از بررسیهای مغزههای حفاری تفسیر شدهاند. نیمرخ صفر در بخش جنوب شرقی رگهی طلا- آنتیموان بی هنجاری بارپذیری با مقدار بیش از 25 میلیثانیه دارد که کوچکتر از نیمرخ W150 بوده و در عمق بیشتری قرار دارد. در نیمرخ W150 زون بیهنجاری با گسترش شمال شرقی جنوب غربی به بیش از 50 میلیثانیه رسیده و بیشترین مقدار را در مرکز رگهی اصلی داشته و با گسل قطع شده است. بی هنجاری بارپذیری به سمت شمال غربی رگهی اصلی طلا- آنتیموان ادامه دارد و در نیمرخ W300 بصورت سه بی هنجاری ناپیوسته و کوچک دیده میشوند. بارپذیری بالا در هر سه شبه مقطع و گسترش زون بی هنجاری در آنها، موید حضور مواد رسانای سولفیدی بوده و با نتایج کانیسازیهای مشاهده شده در گمانهها همخوانی دارند. افزایش مقاومت ویژهی الکتریکی در نیمرخ W150 با تودهی شبه آتشفشانی کوارتز مونزودیوریت پورفیری وابسته است که در گمانهها مشاهده شده و به نظر میرسد سن آن جوانتر از گرانیتهاست. مشاهدهی میلونیت در گمانهها و گسستگی بیهنجاری موید گسلی است که پیش از ایجاد کانیسازی توانسته تودهی شبه آتشفشانی کوارتز مونزودیوریت پورفیری را میلونیتی کند. بررسیهای تفضیلی زمینشناسی، دگرسانی و کانیسازی سطحی و زیر سطحی گمانهها برازش خوبی با بیهنجاریهای IP/RS دارد و آن را تایید میکند. لذا میتوان پیشبینی کرد که در بخش شمال شرقی نیمرخ W150، جائیکه کانیسازی در سطح دیده نمیشود ولی در عمق گسترش خوبی دارد، و بهتر است در حد فاصل ایستگاه 200 و 440 شمالی دو گمانه حفاری شود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |