در شرق سربیشه­ی استان خراسان جنوبی مجموعه­ای از سنگ­های آتشفشانی وابسته به ترشیری با ترکیب آندزیت، تراکی­داسیت و ریولیت به همراه سنگ­های آذرآواری رخنمون دارند. کانی­های سازنده­ی آندزیت­ها شامل پلاژیوکلاز، پیروکسن، آمفیبول، بیوتیت، و در سنگ­های اسیدی شامل پلاژیوکلاز، کوارتز، سانیدین، آمفیبول و بیوتیت هستند. براساس نتایج تجزیه­ی ریزکاوش الکترونی، گستره­ی ترکیبی پلاژیوکلازها  در آندزیت بین_۷/۶۲Ab، _۲/۳۰An  تا_۵/۳۵Ab، _۹/۶۲An تغییر کرده و از نوع آندزین تا لابرادوریت هستند. پیروکسن­ها از نوع انستاتیت و دارای طیف ترکیبی _{۸/۵۷-۶/۵۰}En، _۴۷-۸/۳۹Fs هستند. دماسنجی ارتوپیروکسن­ها، گستره­ی دمایی ۱۰۵۰ تا ۱۱۰۰ درجه­ی سانتی­گراد را با فشار ۱ تا ۱۰کیلوبار نشان می­دهد. سنگ­های مورد بررسی دارای ماهیت آهکی قلیایی پتاسیم متوسط تا بالا و شوشونیتی هستند. ویژگی­های ژئوشیمیایی نظیر غنی­شدگی LILE، تهی­شدگیHFSE  و نسبت Zr/Y بیشتر از ۳ بیانگر وابستگی این سنگ­ها به مناطق فرورانش و حاشیه­ی فعال قاره­ای است. مقادیر نسبتاًَ پایین _N(La/Yb) (۱۷_/۷تا۶۸_/۱۱) و Dy/Yb (کمتر از۲) در گدازه­های شوشک، نشان دهنده­ی رخداد ذوب بخشی گوشته در منطقه انتقالی اسپینل-گارنت لرزولیت است.