همبافت گرانیتوئیدی بروجرد یکی از همباتهای نفوذی بزرگ در پهنهی ساختاری سنندج- سیرجان است که واحد سنگشناسی غالب آن گرانودیوریتی است و استوکهای کوچک کوارتزدیوریتی و مونزوگرانیتی نیز آن را همراهی میکنند. بررسی سازوکار جایگزینی همبات گرانیتوئیدی بروجرد (غرب ایران) با استفاده از روش ناهمسانگردی پذیررفتاری مغناطیسی (AMS) بر پایهی نتایج حاصل از آنالیز 290 نمونه تهیه شده از 96 ایستگاه از واحدهای سنگشناختی اصلی همبافت انجام شده است. نتایج حاصل نشان میدهدکه همبافت یاد شده، جزء گرانیتوئیدهای پارامغناطیس بوده و میزان پذیرفتاری و مغناطیسی ناهمسانگرد مغناطیسی از واحد کوارتزدیوریتی به واحد مونزوگرانیتی کاهش مییابد. همچنین شکل بیضوی مغناطیسی در نصف ایستگاهها، خطی و در بقیه ایستگاهها صفحهایست. بافتهای مغناطیسی نشاندهنده این است که جایگزینی همبات گرانیتوئیدی بروجرد به صورت سیل انجام شده است و خاستگاه ساختاری همبات گرانیتوئیدی بروجرد، فضاهای کششی محصول رژیم زمینساختی ترافشارشی هستند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |