توده­ی گرانیتوئیدی اینچه در شرق هریس (استان آذربایجان­شرقی) واقع شده و به درون سنگ­های آتشفشانی و آذرآواری ائوسن تزریق شده است. این توده دارای طیف ترکیبی دیوریت، کوارتزدیوریت تا مونزونیت بوده و ترکیب شیمیائی کانی­های اصلی آن نظیر فلدسپارها، آمفیبول و کلینوپیروکسن به منظور منظور دما-فشارسنجی آن با ریزپردازنده­ی (EPMA) آنالیز شد. پلاژیوکلاز اغلب دارای ترکیب آندزینی تا بیتونیتی و گاهی آلبیتی است. کلینوپیروکسن اغلب دارای ترکیب دیوپسید تا انستاتیت بوده و آمفیبول دارای ترکیب ادنیتی تا ترمولیتی، هورنبلند چرماکی، چرماکیت و اکتینولیت است. فشارسنجی این توده بر اساس Al^(t) در شبکه­ی آمفیبول و نیز فشارسنجی کلینوپیروکسن - پلاژیوکلاز - کوارتز به ترتیب فشارهائی معادل 1 ± 7 و 9 تا 10 کیلوبار در عمق تبلور این توده پیشنهاد می­کنند. دماسنجی با استفاده از واکنش پیوسته بین پلاژیوکلاز و آمفیبول دمای 40 ± 1000 درجه­ی سانتیگراد و دماسنجی دوفلدسپاری دمای تبلور آن را 1000-800 درجه­ی سانتیگراد نشان می­دهند. دما - فشارسنجی بر مبنای اکسیدهای Al وTi  در آمفیبول نیز دمائی برابر 900 درجه­ی سانتیگراد در فشار حدود 6 تا 7 کیلوبار را برای عمق تبلور آمفیبول نشان می­دهند.