مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران

سنگ­های آتشفشانی داماش به سن پالئوژن در زون ساختاری البرز واقع در استان گیلان برونزد قابل توجهی دارند. این سنگ­ها تنوع ترکیبی بین اولیوین بازالت، آندزیت بازالتی، پیروکسن آندزیت و آندزیت نشان می­دهند. بررسی­های سنگ­شناختی و ژئوشیمیایی حکایت از آن دارد که جدایش کانی­های کلینوپیروکسن و اولیوین عامل اصلی تنوع سنگ­های آتشفشانی داماش است. همبستگی مثبت Hf و Nb در برابر Zr و CaO/Al₂O₃ در برابر MgO و Al₂O₃/CaO در برابر SiO₂ از نشانه­های ژئوشیمیایی جدایش بلورین کانی­های کلینوپیروکسن و اولیوین هستند. فقر در عناصری چون Hf, Zr, P, Ti, Ta, Nb و نسبت­های بالای
La/Nb, Ba/Nb و Rb/Y و محتوای پایین Y/Nb و Zr/Nb نشان از آلایش پوسته­ای این سنگ­ها دارد. بررسی روند الگوی عناصر ناسازگار و مقایسه آنها با مقادیر پوسته­ای نشان می­دهد که این سنگ­ها دارای تعادل عنصری شاخصی با سنگ­های پوسته­ی
قاره­ای بوده و با آنها آلایش یافته­اند.