مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران

گارنت­های گروه پیرالسپیت (به ویژه انواع غنی از آلماندین) در سنگ­های متنوعی از مجموعه­ی دگرگونی بروجرد و نیز برخی از سنگ­های آذرین مجاور آن­ها یافت می­شوند. هر چند که ترکیب این کانی­ها در قلمرو ترکیب شیمیایی کانی آلماندین (گارنت غنی از آهن) قرار می­گیرد اما مقدار اسپسارتین (منگنز) آن­ها نیز قابل توجه است. تغییرات ترکیب کانی­ها هم در دانه­های مختلف و هم در درون دانه­ها بررسی شده­اند. بسیاری از دانه­ها دارای تغییر ترکیب در درون خود (زونینگ شیمیایی) بوده و ترکیب مرکز و حاشیه آن­ها متفاوت است به­طوری که ترکیب گارنت به ترتیب از مرکز به حاشیه در گرانودیوریت از  Alm_0.65, Prp_0.05, Sps_0.264, Grs_0.193تا Alm_0.76, Prp_0.05, Sps_0.14, Grs_0.04، در پگماتیت­ها از Alm_0.71, Prp_0.02, Sps_0.26, Grs₀ تاAlm_0.76, Prp_0.03, Sps_0.2, Grs_0.007  و در هورنفلس­ها از Alm _0.81, Prp_0.07, Sps _0.09, Grs_0.03  تاAlm _0.63, Prp_0.06, Sps _0.3, Grs_0.002  تغییر می­کند. شواهد سنگ نگاری نظیر همراهی تورمالین با گارنت پگماتیت­ها و آندالوزیت با گارنت گرانودیوریت­های حاشیه و شیمی کانی گارنت (تغییرات نوسانی Al در گارنت پگماتیت­ها، کاهش عنصر Mg و افزایش Mn در هسته گارنت گرانودیوریت­ها و خطی بودن Al از حاشیه به مرکز) حاکی از خاستگاه دگرگونی گارنت در گرانودیوریت و هورنفلس و ماگمایی بودن آن در پگماتیت­هاست.