کانسار رگه‍ای منگنز بزنین در میزبان ریولیت‌ پرفیری و در راستای گسل اصلی واژگون منطقه با روند غالب شمال‌خاوری - جنوب‌باختری تزریق شده است. بررسی­های میکروسکوپی و داده‌های ریزکاوش الکترونی حضور کانی‍های منگنز متنوعی از جمله اسپسارتین، رودوکروزیت، بیکسبایت، هاوسمانیت، براونیت، پیرولوزیت، پسیلوملان، کریپتوملان، مانگانیت و منگانوکلسیت را در کانسار منگنز بزنین و کانی‌های براونیت، پیرولوزیت، پسیلوملان، کلسیت، منگانوکلسیت و رودوکروزیت را در زیرواحد آذرآواری توف‌آهکی (E₆^vct) حاوی منگنز - آهن نشان می­دهند. توپوگرافی مرتفع‌تر کارگاه 1 و ترکیب کانی‌شناسی آن حاکی از آن است که کارگاه شماره­ی 1 نسبت به 2 دستخوش برونزایی بیشتری شده است. شواهد صحرایی، بررسی­های کانی‌شناسی و نتایج تجزیه‌های ریزکاوش الکترونی روی واحد آذرآواری کربناتی E₆^py و E₆^t، ارتباط ژنتیکی بین کانسار منگنز و توالی‌های خروجی - رسوبی منطقه را ثابت کرده و می‌توان نتیجه گرفت که سیالات گرمابی، منگنز و کربنات را از سنگ­های آذرآواری یاد شده شسته و در طول گسل‌های اصلی و فرعی منطقه و در شرایط مناسب ژئوشیمیایی ته نشین کرده­اند.