گرانیتوئیدهای روستای ملاطالب به سن ژوراسیک میانی در پهنهی سنندج-سیرجان رخنمون دارد. این توده که در شمال غرب اصفهان واقع شده است بیشتر از دیوریتها، تونالیتها و گرانودیوریتهای پرآلومینه دو میکایی تشکیل شده و شیلها و اسلیتهای ژوراسیک (لیاس-دوگر) را قطع کرده است. تورمالین وگارنت در شمار کانیهای فرعی آشکار گرانودیوریتهای این منطقه است . تورمالین ها نیمه شکل دار تا بدون شکل با چند رنگی قهوهای تا سبز و گاهی آبی در بین دیگر کانیهای این سنگها به مقدار نادر پراکندهاند. بر پایهی دادهها و نمودارهای ژئوشیمیایی، تورمالین های مورد سخن دارای منطقهبندی ضعیف شیمیایی و طبیعت دراویت هستند که میزان Mg آنها تا اندازهای افزون بر محتوای Fe است. مقادیر سایر اعضای انتهایی تورمالینها (شورلیت، اوویت، فوئیت) ناچیز است. تورمالینهای Mg دار معمولاً درارتباط با مجموعههای دگرگونی یا دگرنهاد است. خاستگاه نخستین این گونه تورمالینها را می توان به سنگهای متا-رسوبی از قبیل متا-پلیتها و متا-پسامیتهای همزیست با یک فاز اشباع از Al نسبت داد. گارنتها بی شکل و با رگچههایی از بلورهای کوچک بیوتیت و یا مسکویت قطع و یا احاطه شدهاند که در مواردی ادخالهای بسیار کوچک این دو کانی را تشکیل میدهند. همچنین، به طور جزئی بلورهایی از کلریت در حواشی گارنتها مشاهده میشود. ترکیب شیمیایی این کانیها بیشتر از آلماندین است که در حاشیه از اسپسارتین نسبتاً غنی و از پیروپ تا حدودی تهی است. این منطقه بندی معکوس، ویژگی چشمگیر گارنت های دگرگونی با درجهی بالاست و به تبلور این کانی در یک رژیم فشار با پایین اشاره دارد که غلظت بالای Mn در مایعات پسمانده از ماگمای در حال تبلور موجب پایداری آن شده است. بر پایهی دادههای فوق، نهشتههای پلیتی وابسته به ژوراسیک زیرین در اعماق نسبتاً کم تحت تأثیر دگرگونی ناحیهای پیشرونده (رخساره آمفیبولیت بالایی- گرانولیت زیرین) قرار گرفته که ذوب بخشی گسترده ی متاپلیتها را به همراه داشته است. گارنتهای مورد بررسی از جمله فازهای فرومنیزین دار است که در و یا نزدیک به اوج دگرگونی تشکیل شده است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |