گستره­ی بالازرد در غرب نهبندان و در بخش مرکزی لوت واقع شده است. واحدهای سنگی این منطقه شامل ریولیت و آندزیت با سن ائوسن بوده که توده­های نیمه نفوذی حدواسط با ترکیب مونزودیوریت تا ­دیوریت پورفیری در آن نفوذ کرده­اند. شواهدی نظیر وجود کانی­سازی سولفیدی ‌پراکنده دانه و نیز دگرسانی‌های شدید، متنوع و گسترده (در مساحتی بالغ بر 20 کیلومتر مربع)، نشاندهنده­ی پتانسیل بالای کانی‌سازی در این گستره­ی است. دگرسانیهای وسیع شامل آرژیلیک، سرسیت-آرژیلیک، سیلیسی-آرژیلیک ، آرژیلیک پیشرفته و پروپلیتیک واحدهای آتشفشانی و نفوذی منطقه را تحت­تاثیر قرار داده است. کانی­سازی به­شکل افشان و رگه­ای مشاهده می­شود. مجموعه­ی کانیایی درون­زاد شامل پیریت و کالکوپیریت در توده های نفوذی و پیریت ، اسفالریت، کالکوپیریت و گالن در رگه­های کوارتز-کربنات هستند. همچنین کانی­های ثانویه شامل کولیت، کالکوزیت، مالاکیت و آزوریت در رگه­های کوارتز-کربنات دیده می­شوند. براساس داده‌های زمین­شیمی، عناصر طلا، نقره، مس، روی، آنتیموان، آرسنیک و سرب به ترتیب با بیشترین مقدار ppb 2470، ppm 114 ، ppm  1250 ، ppm 2462 ، ppm 103، ppm 98 و ppm 968 بیهنجاری نشان می‌دهند.  بررسی­های زمین­شناسی، کانی­شناسی، دگرسانی و ژئوشیمیایی در گستره­ی بالازرد نشان دهنده­ی کانی­سازی سولفیدی در رگه­های کوارتز-کربنات در اثر عملکرد یک گرماب­که در مسیر گسلها و زونهای برشی در حرکت بوده است ایجاد شده­اند. علاوه براین کانی­سازی وسیع و پراکنده پیریت و به مقدار کمتر کالکوپیریت همراه با زونهای دگرسانی، نمایانگر فعالیت گسترده­ی گرماب­ها در منطقه است.