مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران

نهشته­های کربناتی سازند درینجال به سن پسین کامبرین در سه برش مورد بررسی (واقع در شرق زرند) و از دولومیت، بانداستون­­های استروماتولیتی، ماسه­سنگ با میان لایه­های نازک مارنی تشکیل شده­اند. بر اساس شواهد سنگ­نگاری (اندازه­ی دانه و بافت) و داده­های ژئوشیمیایی (ایزوتوپ δ ¹⁸O و δ ¹³C و عنصری Mg, Ca, Sr, Na, Mn, Fe) چهار نوع مختلف دولومیت در سازند درنجال شناسایی شدند که به صورت اولیه و ثانویه قابل مشاهده­اند. دولومیت­های اولیه (D₁)، ریز بلور بوده و دارای ساخت­های رسوبی اولیه نظیر بافت­های برگه­ای موازی و مورب هستند در صورتی که دولومیت­های ثانویه بیشتر به صورت جانشینی و در اندازه­های ریز (D₂-S) تا متوسط بلور (D₂-L)، و یا به­صورت سیمان پرکننده­ی حفره­ها و شکستگی­ها (D₃) مشاهده می­شوند. بر اساس این داده­ها، دولومیت­های مورد بررسی طی چند مرحله، از همزمان با رسوب­گذاری و کمی پس از آن تا مراحل تدفین در عمق متوسط تشکیل شده­اند. آنالیزهای عنصری و روندهای افزایشی Sr وNa در مقابل Mg و نیز روند کاهشیFe  و Mn نسبت به Mg از دولومیت­های نوع اول تا سوم نیز کاهش مقدار ایزوتوپ اکسیژن 18 از دولومیت­های ریز بلور به سمت دولومیت­های درشت بلور نشان دهنده­ی افزایش دگرسانی و احیایی­تر شدن محیط همراه با تدفین است.