در این پژوهش سنگ­نگاری و زمین­شیمی عنصری واحدهای کربناته سازند گچساران به منظور درک فرآیندهای دیاژنزی و کانی­شناسی اولیه این سازند مطالعه شده است. در این پهنه یک برش سطح­الارضی به ضخامت 380 متر در 46 کیلومتری جنوب غرب خرم­آباد انتخاب شده است. توالی پاراژنتیکی نهشته­های سازند گچساران در این برش در چهار محیط دریایی، تدفینی، بالاآمدگی و آب شیرین تفسیر شده است، و طی سه مرحله دیاژنزی اولیه (ائوژنز)، میانی (مزوژنز) و نهایی (تلوژنز) اتفاق افتاده است. روند تغییرات عناصر Sr به Na در برابر Mn نشان داد نمونه­های مورد مطالعه در محدوده­ی سنگ­ آهک­های گوردون تاسمانیا یا در مجاورت آن، اما با روندی مشابه با ترکیبی آراگونیتی قرار می­گیرند. همچنین در نمونه­های مورد مطالعه، روند تغییرات عنصر Mn در برابر Sr  نشان داد این نمونه­ها در محدوده مشابه کانی­شناسی اولیه کربنات­های آراگونیتی سازند مزدوران قرار دارند که تاییدی بر آراگونیتی بودن کانی­شناسی اولیه سنگ­آهک­های سازند گچساران در برش مورد مطالعه است. بالا بودن نسبت  Sr/Mnو Sr/Ca، مقادیر پایین عنصر Fe و Mn، نسبت بالای عنصر Sr در نمونه­های مورد مطالعه و ترسیم مقادیر Sr/Ca در برابر عناصر Mn,Mg,Fe بیانگر یک سیستم دیاژنزی غالب بسته تا کمی باز به صورت ضعیف و با تبادل آب به سنگ پایین (W/R)  برای کربنات­های سازند گچساران می­باشد.