در این پژوهش، دو بلورNiCo-ZIF و MgCo-ZIF با افزودن عناصر نیکل و منیزیم به چارچوب فلزی-آلی ZIF-67، به روش حلال گرمایی در دمای اتاق و با مقادیر مختلف حلال متانول، 50، 100 و 150 میلی لیتر، تهیه شدند. تاثیر مقدار حلال بر ساختار، اندازه ذره و ریخت شناسی نمونه ها با روشهای مختلف مشخصه یابی بررسی شد. آنالیز پراش پرتو ایکس نشان داد که با افزایش مقدار حلال از 50 به 100 میلی لیتر، شدت قله ها کاهش می یابد، در حالی که در 150 میلی لیتر، شدت قله ها افزایش می یابد. این تغییر متفاوت شدت قله ها، ناشی از تغییر در بلورینگی ذرات به علت رقیق شدن محیط واکنش از یک سو و افزایش سرعت هسته زایی از سوی دیگر است. در تصاویر FESEM از نمونه NiCo-ZIF، تهیه شده در حلال های 50، 100 و 150 میلی لیتر، میانگین اندازه ذرات به ترتیب از 845 به 550 و سپس 391 نانومتر کاهش می یابد. این رفتار کاهشی منحصر به فرد برای نمونه MgCo-ZIF با مقادیر 656، 411 و 299 نانومتر به دست آمد. علت این امر، افزایش تعداد مکان های فعال در مرحله هسته زایی بلور می باشد. نتایج EDX و FTIR نشان داد که قابلیت اتصال متفاوت یون های فلزیCo2+،Ni2+ و Mg2+ به لیگاند آلی، باعث تفاوت مقدار این عناصر در نمونه ها می شود. نتیجه این مطالعه نشان می دهد که مقدار حلال یکی از عوامل مهم در سنتز بلورهای ZIF است که کنترل آن می تواند به دستیابی به ذرات با اندازه و ریخت شناسی مطلوب کمک کند.