رخداد­های رگه­ای یارالوجه در40 کیلومتری شمال­غرب اهر، استان آذربایجان­شرقی واقع شده است. سنگ میزبان رگه­های کانه­سازی شده، مجموعه­ای از سنگ­های نیمه­آتشفشانی حدواسط دگرسان شده است. کانی­سازی اسفالریت-گالن-کالکوپیریت به صورت رگه-رگچه­ای تداخلی است. براساس مشاهدات صحرایی، بافتی و کانی­شناسی 4 مرحله کانی­سازی تشخیص داده شده­اند. سنگ­های نیمه­آتشفشانی به وسیله دگرسانی فراگیر سریسیتی و کربناتی، که با مجموعه کانی­های برونزاد هم­پوشانی دارد، تحت تأثیر قرار گرفته است. ترسیم شاخص دگرسانی ایشیکاوا (AI) نسبت به شاخص کلریت-کربنات-پیریت (CCPI)، موسوم به نمودار جعبه­ای دگرسانی، انواع اصلی دگرسانی را نشان می­دهد. مجموعه­ی کوارتز، سریسیت، ایلیت، آلبیت، کائولینیت، لوکوکسن، پیریت و کانی­های کربناتی تأخیری، نشانگر حضور سیالات گرمابی (گرماب) با pH نزدیک به خنثی و دمای تقریبی 200 تا 300 درجه­ی سانتی­گراد است. ویژگی­های کانی­شناسی، دگرسانی و زمین­شیمیایی منطقه­ی مورد بررسی و مقایسه آن با دیگر کانسارهای گرمابی نشان دهنده­ی این است که اندیس­های رگه­ای یارالوجه مشابه با کانسار­های وراگرما نوع سولفیدی شدن حدواسط و رگه­های چند فلزی با دمای متوسط وابسته به کانسار­های مس پورفیری است.