در جنوب­غربی زنجان، مجموعه­ای از سنگ­های دگرگونی شامل کلریت­شیست و میکا­شیست با میان­لایه­هایی از کوارتز­شیست و کوارتزیت با سن نئوپروتروزوئیک بالایی- کامبرین پایینی رخنمون دارند. نفوذ توده­ی مونزوگرانیتی خرم­درق با سن ترشیاری درون شیست­ها موجب تشکیل سنگ­های دگرگون شش­وجهی کردیریت با ماکل­های سیاه چرخشی شعاعی شش­تایی شده­است. کردیریت­های شش­وجهی از شش بخش یا سه زوج بخش نوری تشکیل­ شده­اند. در بررسی­های سنگ­نگاشتی با قطبش­های عمود برهم، تمام بخش­ها ناهمسانگرد بوده و ویژگی­های نوری آن­ها از قبیل موقعیت خاموشی و سمتگیری­های نوری نسبت به مرز بین ماکل­های تقریباً متقارن است. این ساختار می­تواند براساس برش عمود بر محور درجه­ی شش­ چرخشی روی محور Z بلورشناسی در یک بلور شش­گوش دو هرمی تفسیر شود که در آن سطوح با شاخص­های میلری  دارای مشخصات نوری یکسانی هستند. عدم وجود ساختار ماکل­ نوری درون­بخشی، و نیز مرز صاف بین بخش­های ماکلی نشانگر این است که این ساختار در اثر رشد کردیریت راست­گوشه­ی در دمای پایین، روی سطوح منشوری ایندیالیت شش­گوشه­ی اولیه ایجاد شده است.