تودههای گرانودیوریتی و گرانیتی شاهجهان بخشی از تودهی گرانیتوئیدی اردوباد است که در شمال غرب ایران و در 10 کیلومتری جنوب رودخانه مرزی ارس و در منطقه ساختاری البرز-آذربایجان قرار گرفته است. تودهی گرانودیوریتی دارای بافت ریز دانه ای با کانیهای پلاژیوکلاز با ترکیب آندزین، فلدسپار پتاسیم با ترکیب ارتوز، آمفیبول با ترکیب مگنزوهورنبلند، بیوتیت، اسفن و مگنتیت است و فراوانی کانیهای فلدسپار پتاسیم در تودهی گرانودیوریتی نسبت به تودهی گرانیتی کمتر است. نسبت 87Sr/86Sr اولیه در تودهی گرانودیوریتی 704486/0 و در تودهی گرانیتی 704432/0 و مقدار εNd در این تودهها مثبت است که گویای خاستگاه گوشتهای و محیطهای فرورانشی است. سن جایگیری تودهی گرانودیوریتی و گرانیتی بر مبنای نتایج سنسنجی بهروش Ar-Ar بر روی کانی بیوتیت، به زمان ائوسن وابسته است. بر مبنای شیمی کانیهای بیوتیت، آمفیبول و ژئوشیمی سنگ کل، شبه رخشان و جزء گرانیتهای نوع I و از نظر سری ماگمایی جزء سری آهکی- قلیایی هستند. بیهنجاریهای منفی Nb و Tiدر نمودارهای بهنجار شده، گویای شکلگیری این تودهها در مناطق فرورانشی است. جایگیری تودهی گرانودیوریتی بر مبنای زمین دما- شیمی در دمای بین 753 تا 777 درجهی سانتیگراد و در فشار بین 08/1 تا 91/1 کیلوبار است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |