بر اساس مشاهدات صحرایی، تورمالینهای واقع در لوکوگرانیتهای مشهد به دو دستهی نودولی (گرهای) و خوشهای (دندریتی) تقسیم میشوند. هندسه فراکتال ابزاری برای اندازهگیری اشکال نامنظم است. بر اساس روش مربع شمار که یکی از ابزارهای هندسه فراکتال است بین بعد فراکتال و بی نظمی اشکال، ارتباط مستقیمی وجود دارد بهطوری که اجسام با بینظمی بیشتر دارای بعد فراکتال بزرگتری هستند. تورمالینهای گرهکی (متمایل به دراویت) و دندریتی (شورلیت) حاصل فعالیتهای مراحل تأخیری ماگماییاند. تفاوت در نرخ یا سرعت رشد، کشش سطحی، گرمای نهان تبلور که در نهایت باعث بی نظمی میشوند، از فاکتورهای اصلی تشکیل شکلهای متنوع تورمالین در منطقهی مورد بررسی هستند. سردشدگی سریع بلورهای تورمالین در مراحل انتهایی تبلور ماگما، باعث ایجاد یک سطح ناهمگن با کشش سطحی متفاوت میشود. نقاط با کشش سطحی پایین، بلورهای ریزتر را بیشتر متبلور میکنند و همین رخداد منجر به بالا رفتن گرمای نهان تبلور و در نهایت بینظمی و ویژگیهای فراکتالی بیشتر مانند شکلهای دندریتی میشود. در مورد شکلهای گرهکی انباشت مواد فرار و بخارهای در درون حفرهها باعث اختلاف فشار در بیرون و درون حفره خواهد شد. فشار بیشتر بیرون حفره نسبت به درون آن باعث حرکت مواد مغذی از حاشیه به درون و مرکز حفره خواهد شد. تبلور در مرکز موجب بالا رفتن گرمای نهان تبلور در مرکز، اختلاف گرادیان دمایی و در نهایت جریان همرفتی و تبلور گرهکهای تورمالین با بینظمی بیشتر درون حفره میشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |